تجاوز به محارم: زمینه ها، استراتژی های متجاوز و واکنش های بزه دیده

طرح مسأله: این تصور در اذهان شکل گرفته که خطر آسیب دیدگی و تجاوز برای افراد بیشتر هنگامی است که خارج از دایره محارم و افراد خانواده قرار دارند، اما واقعیت برخلاف آن است. بنابراین پژوهش حاضر به منظور شناخت بیشتر از تجاوز جنسی به محارم صورت گرفته است و در آن زمینه های تجاوز جنسی، استراتژی های متجاوز و واکنش های بزه دیده مورد بررسی قرار گرفته اند. روش پ‍‍ژوهش: روش این پژوهش به دلیل تازگی و حساسیت آن، کیفی و از نوع اتنوگرافیک بوده است. داده های آن با استفاده از مصاحبه عمیق، رجوع به اسناد و مدارک، مشاهده، و پرسشنامه جمع آوری شده و نمونه ای از 39 مورد از زنان و دخترانی که در خانواده تحت تجاوز جنسی پدر یا برادر قرار گرفته اند به روش دردسترس و هدفمند مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها: هم چنین با توجه به جواب های به دست آمده استراتژی های آزار جنسی را در چهار گروه طبقه بندی کردیم: 1) استراتژی های اجبار و خشونت جسمانی 2) استراتژی های تحریکات عاطفی و ارعاب احساسی 3) استراتژی های اقتصادی 4) استراتژی های فریب کارانه.هم چنین بنابر پاسخ های مربوطه چهار واکنش را در زنان شناسایی کردیم که به ترتیب، سکوت، مقاومت، اعتراض، وخروج هستند و مشخص شد هرچقدر زنان آزاردیده برخوردار از شبکه های فردی و حمایت های اجتماعی باشند، امکان واکنش اعتراض و رفتار فعالانه بیشتر خواهد بود و هرچه این حمایت ها کمتر باشد واکنش های منفعلانه، بیشتر است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد تجاوز جنسی به محارم بیشتر از آنکه مسأله ای روانی باشد مسأله ای اجتماعی است و مردسالاری و شکل روابط قدرت در خانواده و همچنین حاکمیت انگاره های مالکانه در روابط والدین و فرزندان از مهم ترین زمینه های شکل گیری آن است.